Unce upon a time in Waltham.

Allereerst een bedankje aan Danny voor de hulp met mijn excell probleem, dat was inderdaad wat ik moest weten...tx!
Zaterdag ben ik met Wim Boston ingetrokken, k' moet zeggen, we hebben alle hoekskes en plaatskes gezien. Amaai, mijn voeten... De foto's volgen!! Dan kunnen jullie ook de Bostonse sfeer opsnuiven!En ja, we hebben gezondigd, de eerste Dunkin Donuts zijn verorberd...njammie njammie! Dus nu dat we die weg van de fast-food zijn ingeslagen is er geen weg meer terug!!
Gisteren ben ik nog naar een appartement gaan kijken, maar dat was het ook niet...daar zou ik gene douche durven pakken zonder mijn katsjoee botten aan!No tx! En op die ander plaats hadden ze al iemand gevonden. No worries...ik kan rustig in het hotel blijven tot ik iets heb!
Dicht bij mijn werk, eten wanneer ik wil...wat wil een mens nog meer!
Gisteren ben ik naar Hampton Beach gereden met iemand van't hotel, schoon...ge kunt het vergelijken met onze zee maar dan zonder al die lelijke gebouwen gelijk bij ons! Blankenberge in The States, maar dan zonder al die Hollanders...hahaha!
Verder ben ik gisteren ook een gevecht aangegaan met de American way van wassen, waarom moeten die Amerikanen nu ook alles op hun eigen, rare manier doen, anyway...I won the battle! Was is gedaan!Allee, ik gaan mijn Brussel waffles opeten, heb ik daarjuist van het buffet gesprokkeld, met wat aardbeien en slagroom....